33. විශ්වණී ගෙ සිතිවිලි

 පාසලේ යාලුවන්ගෙ ඇසුරෙන් මිදිලා ගෙදර එන පුංචි විශ්වණී ගෙ සවස් කාලය ගතවෙන්නෙ ටීවී එකේ කාටූන් චරිතත් එක්ක. කාටූන් කතාවල ඉන්න චරිතවලට බෙහෙවින් ඇලුම් කරන ඇයට ඒ චරිත අපූරුවට සිතුවම් කරන්නත්, ඉතාම නිර්මාණශීලීව කතා ලියන්නත් පුලුවන්. අවට සිදුවෙන දේ නිහඬව බලා ඉඳලා සියලු දේ තමන්ගෙම රටාවකට උකහා ගැනීමේ සංවේදීබවකුත් ඇයට තියනවා. මම මීට කලින් ලියාපු 'අහිංසක උකුණු පැටියා'  කතාවෙ, කතා නායිකාවත් ඇයමයි.

විශ්වණීගෙ දවසේ යුද්දෙ පටන්ගන්නෙ අම්මා ගෙදර ආවහම. පෞද්ගලික ආයතනයක ‍රැකියාව කරන ඇය ගෙදර එන්නෙ රෑ කරුවලත් එක්ක. ඒ විශ්වණී කාටූන් චරිතවලින් සමු අරගෙන තියෙන දෙයක් කාලා නිදාගන්න හදන වෙලාව. අම්මා ගෙදර ආපු ගමන් කරන්නෙ විශ්වණීගෙ පාසල් බෑග් එක අතට ගන්න එක. ඒ දක්වාම කෙල්ල හෙට දවසේ ගෙදර වැඩ මොකුත්ම කරලා නැති බව දැක්කහම අම්මට මල පනිනවා.  ඊ ලඟ පැය කීපය ගත වෙන්නෙ අම්මගෙයි දූගෙයි රොස් පරොස්, ආඩපාලි සහ කං කෙඳිරිවලට. ගෙදර වැඩ කරලා ඉවරවෙනකම් විශ්වණීට නිදා ගන්න නම් ඉඩක් ලැබෙන්නෙ නෑ.

අම්මා වැඩ කරන ආයතනයෙම ‍රැකියාව කරන විශ්වණීගෙ තාත්තා, පවුලේත් විධායකයා. කරන කියන දේ නූලට සැලසුම් කරන ඔහු, තමා අවට සිදුවන සියලු දේ නිවැරදිව සිදුවිය යුතුයැයි බලාපොරොත්තු වෙනවා. යමක් වැරදුනොත් ඊට වගකිවයුත්තාට ඔහුගෙන් සමාවක් නෑ.

ගෙදර කාර් එකෙන් ගමනක් ගිය අම්මා දවසක් පාරෙ ගිය වෙන වාහනේක කාර් එක ඇන ගත්තා. බරපතල නොවුනත් රෙපයාර් එකට ටික දවසක් ගත උනා. ‍රැකියාවේ කාර්ය බහුලබව අස්සේ කාර් එකේ අලුත්වැඩියාව ඉක්මනින් කරවා ගත්තු  විශ්වණීගෙ තාත්තා, ඒක අරගෙන එන්න ගැරේජ් එකට යැව්වේ ඔහුගේම පියා. ටිකක් වයසක උනත් විශ්වණීගෙ සීයා, නිතර සිනහමුසු මුහුණින් ඉන්න,  ඉතාම ප්‍රියමනාප පුද්ගලයෙක්.

ගරාජයේ ඉඳලා ආපු වාහනය සෙමෙන් ඇවිල්ලා ගේ ඉස්සරහ නැවැත්තුවා. ඊලඟට රියැදුරුගෙ පැත්තේ දොර ඇරිලා විශ්වණීගෙ සීයා එලියට ආවා. ඒත් ඔහුගෙ මූණේ සුපුරුදු සිනහව දකින්න නෑ. අමුත්තක් දැනුනු කවුරුත් වාහනය ලඟට ගියා. වාහනයේ තැලිලා පොඩිවෙලා තිබුණු තැන් හොඳට හදලත් තියෙනවා. කොයි එකටත් විශ්වණීගෙ තාත්තා වාහනේ වටේ රවුමක් කැරකිලා බැලුවා.

එතනින් තමයි මේ කතාවෙ ඊලඟ පරිච්ඡේදය පටන් ගන්නේ.

ගරාජ් එකේ ඉඳලා එන ගමන් සීයගෙ අතින් ආයෙත් කාර් එක වෙන වාහනේක ඇනිලා, එක දොරක් හීරිලා පැති කන්ණාඩිය චප්ප වෙලා. කතාවෙ ඊලඟ හොඳම ටික අපට කියවන්න පුලුවන්, සිදු වූ සියල්ල නිහඬව බලාගෙන ඉඳලා  තමන්ට හිතුනු, දැනුනු දේ කොල කෑල්ලක ලියලා, ඒක තව දුරටත් පැහැදිලි කරන්න චිත්‍රෙකුත් ඇඳපු විශ්වණීගෙම වචනවලින්. කොල කෑල්ල අම්මගෙ අතට දීලා 'මේක මම නිදා ගත්තට පස්සෙ තාත්තට දෙන්න' කියලා, ඇය ඇඳට ගිහිල්ලා නිදා ගත්තලු.

විශ්වණී ඉංග්‍රීසියෙන් ලියාපු සටහනේ ස්කෑන් කරපු රූපයක් මේ තියෙන්නෙ. ඒකෙ කියවෙන්න මේ වගේ අදහසක්.

"කාර් නිසා මිනිස්සු සිරගත වෙති"

' සමහර අය තමන්ගෙ අඹු දරුවන්ට ආදරය කරනවාට වඩා, තමන්ගෙ කාර් එකට ආදරය කරති. සමහර අය තමගෙ පුංචි දරුවා කාර් එක හීරුවොත්, දරුවන්ට බැන වදිති. සමහර අය තමන්ගෙ බිරිඳගෙ කාර් එක හීරුනොත්, නැත්නම් පැති කන්ණාඩිය කැඩුනොත්, රියැදුරාවුනු තමන්ගේම පියාට බැන වදිති !

මිනිස්සු වැඩකට නැති කාර් නිසා තමන්ගෙ ආදරණීයයන්ට, තමන්ගෙ දෙමාපියන්ට පවා බැන වදිති !

මේ කාර් හරියට කරදර දෙනවා.  කාර් හුඟක් වටිනවා, ඒත් ආදරණීයයන් හා දෙමාපියන් ඊට වඩා වටිනවා. ආදරණීයයන් හම්බ වෙන්නෙ කලින්, කාර් ලැබෙන්නෙ පස්සෙ, ඒත් සමහර අය ආදරය කරන්නෙ කලින් හම්බවුනු ආදරණීයයන්ට නෙමෙයි, පස්සෙ හම්බවුනු වැඩකට නැති කාර් වලට !

විශ්වණී ගෙන් '

අපේ දරුවෝ සමහර වෙලාවට, ඔවුන්ගෙම ශෛලියෙන්, බොහෝ වටිනා පාඩම් අපිට උගන්නනවා. එහෙම වෙලාවට කරබාගෙන ඒවා ඉගෙන ගැනීම තමයි අපට කරන්න පුලුවන් හොඳම දේ. සිද්ධිය ඉතාම සුළු එකක් උනත්, විශ්වණී අපට උගන්නන පාඩමේ විශාල ගැඹුරක් තියෙනවා කියලා මට හිතෙනවා.

 (පසු සටහන - විශ්වණී කෙල්ලට මගෙ තියෙන සම්බන්ධය සටහන් කළොත් හොඳයි කියලා හෙන්රි මචං කියනවා (dude). ඒකි මගේ  නංගිගෙ එකම දරුවා.)