7. පවුලේ දත් බුරුසුව

අපි පුංචි කාලෙ උදේට දත් මැද්දෙ 'ගෝපාල්' දත් බෙහෙත් වලින්. ගෝපාල් දත් බෙහෙත් කුඩු පැකට් එකක් සත පහයි. එක පැකට් එකක් දරු පවුලකට සතියකට ඇති. ගෙදරකට මාසෙකටම දත් මදින්න වැය වෙන්නෙ සත විස්සයි. 'පැරකුම්බා' කියල තවත් වර්ගයක් තිබුනා මතකයි. 1980 ගණන් වෙනකොට ඒ දෙකම වෙළඳපොලෙන් අතුරුදහන් වුනා.

ගෝපාල් හෝ පැරකුම්බා නැති වෙලාවට  දත් මැදීමේ විකල්ප ක්‍රමවේද දෙකක් තිබුනා. අඟුරු කෑල්ලක් අරගෙන ළිං බැම්මේ ඌරච්චි කරලා හදා ගන්න ක්‍රීම් එක ඇඟිල්ලෙන් අරගෙන දත් ටික මැද ගන්නත් පුලුවන්. සමහර අය හදිස්සියට අඟුරු කෑල්ල කටේ දාලා බර බර ගාලා හපලා දත් ටික මැද ගන්නවා. අනිත් විකල්ප ක්‍රමය තමයි බෝඹු කෝ‍ටු කෑල්ලක් අරගෙන එක පැත්තක් සුද්ද කරලා, කොහු වෙන්න හපලා ඒකෙන් දත් මැද ගන්න එක. බේඩ්න් පවල් සාමිවරයා ගේ Scouting for Boys පොතෙත් මේ ක්‍රමය විස්තර වෙනවා. ඒ නිසා ඒක ජාත්‍යන්තරව පිලිගත් ක්‍රමවේදයක් බව පේනවා.

ගෝපාල් දත් බෙහෙත් ටිකක් අල්ලට දාගෙන දබර‍රැඟිල්ලෙන් ටික ටික අරගෙන අපි හැමදාම උදේට  දත් මැදගත්තා.  දැන් තියෙන මිහිරි රසයෙන් හා සුවඳින් යුතු දන්තාලේප වගේ නොවුනත් වැඩි අවුලක් තිබුනෙත් නෑ. අවුල ඇති උනේ තාත්තා එයාගෙ සුරතලීට දත් බුරුසුවක් අරගෙන දුන්නට පස්සේ. සුරතලී කිව්වෙ අපේ නංගිට. ඒකි හැමදාම උදේට අපි ඉස්සරහට ඇවිත් අපිට පේන්න බුරුසුවෙන් දත් මදින්න පටන් ගත්තා. ඒකිගෙ උජාරුව බලාගෙන ඉන්න බැරිම තැන දවසක් මම ඒකිට හොරෙන් දත් බුරුසුව අරගෙන මගෙ දත් ටික මැදගෙන ආපහු තිබ්බ විදිහටම බුරුසුව තිබ්බා. ඒකි මේ වෙනකම් ඒ ගැන හාංකවිසියක් දන්නෙ  නෑ. එදා තමයි පළමු වරට මගෙ දත් ටික බුරුසුවකින් මැදුනේ. එතකොට මට අවුරුදු දොලහක් විතර ඇති.

අදටත් මට ගෙදරදි දත් මදින්න වෙනම බුරුසුවක් නෑ. මම උදේට දත් මදින්න යනකොට අපේ එක්කෙනා 'රෝස පාට බුරුසුව මගේ ..' කියලා කෑ ගහලා මතක් කරනවා. වැරදිලාවත් මම දරුවන්ගෙ බුරුසුවකින් දත් මැද්දොත් කියලා හිතලා වෙන්න ඇති. එයාට ඕන එයාගෙ දත් බුරුසුවෙන්ම මගෙ දත් ටික මද්දව ගන්න.